شرکت پکتوس از شرکتهایی که حقاً کارهای مثبت و ارزشمند زیادی برای معلولین خصوصاً نابینایان انجام داده است، در اقدامی جالب توانسته نرم افزار نوید 5 و پکجاز 8 را طراحی کند که توانایی خواندن متون چاپی فارسی که روی کامپیوتر ریخته میشود، را دارد.
اما متأسفانه این برم افزارها نسبت به درآمد ما معلولین بسیار گران بوده و کمتر کسی از ما در حال حاضر توانایی خرید آن را دارد.
که ما در این مورد و برای استفاده از این برنامه ها کمک و همیاری دولت و تنها اگان مستول معلولین در کشور ( بهزیستی ) را طلب می کنیم.
برای سازمان بهزیستی که تعداد بسیار زیادی برجسته نگار بریل که بسیار هم گران قیمت بوده و خیلی هم به درد نابینایان به طور شخصی نمی خورد را خریده است، خرید این نرم افزارها آن هم با تخفیف ویژه که حتماً شرکت پکتوس به آنها خواهد داد، کاری ندارد و ما امیدواریم که رئیس جمهور وقت جناب آقای احمدی نژاد به این خواسته ی ما توجه نمایند و دستور خرید این نرم افزارها را به بهزیستی بدهد.
من در حد توانم هر چه در احادیث و روایات جستجو کردم تا ببینم نظر اسلام در مورد انسان معلول چیست هنوز چیزی پیدا نکردم، اگر کسی مطلبی یا به خصوص حدیثی سراغ دارد با اعلام منبع آن به من هم بگوید.
اما...
یک روایت بسیار معروف وجود دارد در مورد عقیل برادر امام علی (ع) که اتفاقاً نابینا بود و از امام سهم بیشتری از بیت المال درخواست کرد و امام تکه آهنی را داغ کرده و کف دست او گذاشتند.
چرا در استان ما یزد به همه ی معلولین تحت پوشش بهزیستی ، با وجود اینکه مدارک و مشخصات از آنها اخذ شد ، سهام عدالت داده نشد؟
پاسخ مددکاران به این سؤال این است که آنهایی که سهام به ایشان داده نشده شاغل بوده اند . اما آیا به راستی چنین است؟ و آیا کوتاهی برای ارسال مدارک در کار نبوده است؟
و نهایتاً تکلیف بقیه ی افراد تحت پوشش بهزیستی چیست؟
در جامعه ی ما مخصوصاً در شهرهای کوچک حضور معلولین در جامعه و اینکه به هر حال درصدی از مردم هر جامعه ای را معلولین را تشکیل می دهند ، دیده نمی شود یا چندان به چشم نمی آید.
لذا خوب است از طرف تخود ما معلولین تلاشی صورت گیرد و تشکلهای معلولین در سراسر کشور در این مورد تدبیری بیندیشند تا این حضور و بودن برای سایر مردم و بخصوص مسئولین به خوبی احساس شود.
پیشنهاد اینجانب به عنوان یک معلول این است که ؛
تشکلها هرماه یک روز را انتخاب کنند و از اعضای خود بخواهند که در آن روز همه با هم « بدون هیچ شعار ویا اعلام موضعی » و فقط با معنی حضور مسافت مشخصی در مرکز شهر را آن هم در پیاده رو طی کنند، همین.
البته می توان در کنار این عمل پیامها و دستور العملهای قانونی در توضیح حقوق معلولین را به صورت کنترل شده چاپ و پخش کرد.
نکته ی آخر اینکه کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من.
